Disleksi Nedir?
Disleksi Nedir?
Çocuğunuzun Disleksi olabileceğinden endişe ediyorsanız, uygun bir teşhis almak çok önemlidir. Bir disleksi uzmanı, çocuğunuzun okuma, heceleme ve yazma becerilerini değerlendirmek için testler yapacaktır. Ayrıca diğer olası karıştırıcı faktörleri de arayacaklar. Muhtemelen çocuğunuzun okuma ve yazma konusundaki güçlü ve zayıf yönleri hakkında anketler doldurmanız istenecektir. Siz ve çocuğunuz sonuçları tartıştıktan sonra doktorunuz tedavi seçeneklerini önerecektir.
Disleksi Belirtileri Nelerdir?
Okula kadar disleksinin erken belirtilerini tespit etmek zor olabilir. Bazı durumlarda çocuğun sorunlarını ilk fark eden öğretmendir. Disleksi belirtileri, farklı yaş ve gelişim evrelerindeki çocuklar arasında büyük farklılıklar gösterir. Disleksi belirtileri hafif veya şiddetli olabilir ve başka bir durumun sonucu olabilir. Aşağıda, disleksinin en yaygın belirtilerinden bazıları listelenmiştir. Çocuğunuzda bu belirtilerden herhangi birini fark ederseniz, tıbbi yardım alın.
Disleksinin en yaygın semptomlarından biri yazma güçlüğüdür. Disleksik bir kişi kelime tanıma, kod çözme ve yazma ile mücadele eder. Harfleri ters çevirmek ve yazarken kollarını ve bileklerini hareket ettirmek gibi diğer belirtilerden bazıları da mevcut olabilir. Çocuğunuzun disleksik olduğundan şüpheleniyorsanız, bir profesyonel tarafından değerlendirilmesi önemlidir. Tanı konulduktan sonra kişi okuma, yazma ve heceleme becerilerini geliştirmek için uygun eylemi gerçekleştirebilecektir.
Nedenler
Disleksili çocuklar genellikle yabancı bir ülkedeymiş gibi okuma ve yazma deneyimi yaşarlar. Bu deneyim korku, izolasyon ve hayal kırıklığıdır. Sonunda hedeflerine ulaşırlar, ancak o zamana kadar tekrar sürmek istemeyebilirler. Neyse ki, çocukların disleksinin üstesinden gelmelerine yardımcı olacak birçok yöntem var. İşte çocuğunuzun okuma becerilerini geliştirmesine yardımcı olmanın birkaç yolu. Bazı basit tekniklerle başlayalım.
İlk adım, beynin anatomisini bilmektir. Beyin, serebrum, beyincik ve beyin sapı dahil olmak üzere birkaç farklı bölümden oluşur. Beyin, dört farklı lob’a ayrılan sol ve sağ hemisferlere bölünmüştür: oksipital lob, ön lob ve temporal lob. Disleksili çocuklar sıklıkla çeşitli semptomlar sergilerler, bu nedenle disleksinin nedenini anlamak ve semptomların ne olduğunu belirlemek önemlidir.
Teşhis
Resmi bir disleksi teşhisi zordur ve aylar veya yıllar alabilir. Genellikle çocuğunuzun okuma, heceleme ve yazma becerilerine dayanır ve birden fazla test ve evde alıştırma seansı gerektirebilir. Bu, ebeveyn olarak sizin için son derece sinir bozucu olabilir ve kendinizi başarısız hissetmenize neden olabilir. Teşhis konabilmesi için çocuğunuzun okuma ve heceleme testlerindeki performansının normların altına düşmesi gerekir. Genel olarak, bir çocuğun kriterleri karşılaması için ortalamanın altında en az bir standart sapma puanı alması gerekir.
Çocuğunuzun öncelikle bir nörolog veya psikolog tarafından kapsamlı bir değerlendirmeye ihtiyacı olacaktır. Bu değerlendirme, çocuğunuzun belirli bir öğrenme güçlüğü olup olmadığını, bunun ne kadar şiddetli olduğunu ve bununla nasıl başa çıkılacağını belirleyecektir. Disleksi teşhisine sahip olmak, size özel eğitim veya konaklama için belgeler de verecektir. Çocuğunuzun akademik kariyeri boyunca teste ihtiyacı olabilir. Çocuğunuzun disleksi olduğundan şüpheleniyorsanız, bir psikolog veya terapistten yardım almanız gerekecektir.
Tedavi
Çocuğunuz okuma ve heceleme ile mücadele ediyorsa, disleksi tedavisi hakkında daha fazla bilgi edinmek isteyebilirsiniz. Bir çocuğun okuma ve heceleme testi puanlarına dayanarak disleksi teşhisi konulabilir. Bununla birlikte, sınırda bir değer de ortaya çıkabilir, bu da çocuğunuzun disleksik personel sağlık olabileceği ancak teşhis edilmemiş olabileceği anlamına gelir. Çocuğunuzun okuma ve heceleme güçlükleriyle başa çıkmasına yardımcı olmak için disleksiklere yardımcı olan özel yazılımları kullanabilirsiniz.
Disleksik çocuklar için başka bir seçenek de grup terapisine katılmaktır. Bu tür tedavi hem etkili hem de uygun maliyetlidir. Genel olarak, daha küçük gruplar daha iyidir ve ideal gruplar en fazla üç öğrencidir. Ancak daha büyük gruplar da mümkündür. Örneğin, Dr. Pierson tarafından geliştirilen bir program, altı ila sekiz üniversite öğrencisini içeriyordu. İnternetin gücünü kullanan bu araçlar, disleksik çocukların okuma becerilerini geliştirmelerine yardımcı olabilir.
