Türkiye’de kiracı sayısı son 20 yılda hızla artarken, Avrupa ülkeleriyle kıyaslandığında dikkat çeken bir konuma ulaştı. 2000’li yılların başında yüzde 23 civarında olan kiracı oranı, 2025 itibarıyla yüzde 28,2’ye çıktı. Aynı dönemde konut sahipliği oranı yüzde 61’den yüzde 56’ya geriledi. Artan konut fiyatları ve yükselen kiralar bu değişimde önemli rol oynadı.

Konut Fiyatları ve Kiralar Rekor Kırıyor

Haziran 2025 verilerine göre Türkiye genelinde ortalama konut metrekare fiyatı 39.738 TL’ye ulaştı. Ortalama kira bedeli ise 20.000 TL seviyesine çıktı. İstanbul ve Muğla gibi büyük şehirlerde bu rakam 30.000 TL’ye kadar yükselirken, Ankara ve İzmir’de 25.000 TL, Kocaeli’nde ise 21.500 TL olarak ölçüldü. Yaz aylarında artan taşınma hareketliliği de kiracılar üzerindeki baskıyı artırıyor.

Avrupa Sıralamasında Türkiye Nerede?

Türkiye, yüzde 28,2’lik kiracı oranıyla Avrupa ülkeleri arasında üst sıralarda yer aldı. Avrupa’da kiracı oranının en yüksek olduğu ülke İsviçre (%52,3), ardından Almanya (%46,8), Danimarka (%38,9), İsveç (%34,6) ve Avusturya (%30,7) geliyor. Türkiye ile aynı oranda kiracıya sahip olan bir diğer ülke ise Lüksemburg. Avrupa Birliği ortalaması ise yüzde 21,1 seviyesinde.

Kiracılığın En Az Olduğu Ülkeler

Öte yandan kiracı oranının en düşük olduğu ülkeler dikkat çekiyor. Sırbistan’da bu oran yalnızca %2,5. Litvanya (%2,9), Karadağ (%3,3), Slovakya (%4,1) ve Macaristan (%4,2) da en az kiracı bulunan ülkeler arasında yer alıyor. Bu ülkelerde konut sahipliği, geleneksel yapılar ve ekonomik koşullar nedeniyle oldukça yüksek.

Konut Sahipliği ile Gelir Arasındaki Bağlantı

Ekonomist Dr. Ahmet Büyükduman’a göre, gelir düzeyi yüksek olan ülkelerde konut sahipliği oranı daha düşük. İsviçre, Almanya ve Avusturya gibi ülkelerde kira ile yaşamayı tercih edenlerin oranı yüksek. Buna karşılık Romanya, Bulgaristan ve Sırbistan gibi gelir düzeyi daha düşük ülkelerde bireyler daha çok ev sahibi olma eğiliminde.

Sahiplik ve Kiracılıktaki Değişimi Ne Belirliyor?

Türkiye’de konut sahipliği ve kiracılık oranlarındaki değişim sadece ekonomik değil, sosyal ve demografik faktörlere de dayanıyor. Gelir dağılımı, kırsaldan kente göç, yaşam tarzlarındaki değişim, ömür süresinin uzaması ve miras süreçlerinin gecikmesi gibi etkenler, bu alandaki dönüşümün temel nedenleri arasında gösteriliyor. Ayrıca Türkiye’de yaklaşık %15’lik bir kesim kira ödemeden başkasının evinde yaşamını sürdürüyor. Bu grup da hesaba katıldığında konut sahipliği oranı %71 seviyelerine kadar çıkıyor.