Astım, hava yollarının kronik inflamasyonu ve reversibl (geri dönüşümlü) bronkokonstrüksiyon atakları ile karakterize, tüm yaş gruplarını etkileyen yaygın bir solunum yolu hastalığıdır. Dünya genelinde yaklaşık 339 milyon insan astım tanısı altında zorlanırken, Türkiye’de de erişkinlerin %5–10’u, çocukların ise %10–15’i astım semptomları ile yaşamaktadır. Hastalığın erken tanısı, uygun tedavi ve düzenli izlem ile kontrol altına alınması; hastaların yaşam kalitesini artırır, alevlenme sıklığını ve komplikasyon riskini azaltır. Bu makalede astımın patofizyolojisi, tanı ve evreleme kriterleri, ilaçlı ve ilaçsız tedavi yaklaşımları, hasta eğitimi, alevlenme yönetimi, komorbiditeler ve güncel ileri tedavi seçenekleri ayrıntılı olarak ele alınacaktır.

İçindekiler

1. Astımın Patofizyolojisi
2. Tanı ve Evreleme
3. Farmakolojik Yönetim
4. Non-Farmakolojik Yaklaşımlar
5. Hasta Eğitimi ve Kendi Kendine Yönetim
6. Alevlenme (Atak) Yönetimi
7. Komorbiditeler ve Özel Durumlar
8. Güncel ve İleri Tedavi Seçenekleri
9. Düzenli İzlem ve Takip Protokolleri
10. Sonuç

1. Astımın Patofizyolojisi

Astım, genetik yatkınlık ve çevresel tetikleyicilerin etkileşimi sonucu hava yollarında kronik inflamasyon ve hiperreaktivite ile kendini gösterir. İnflamasyon sürecinde başlıca rol oynayan hücreler arasında mast hücreleri, eozinofiller, T2 yardımcı lenfositler (Th2) ve IgE-antikorları bulunur. Bu hücresel ve moleküler olaylar, bronş düz kaslarının kasılmasına ve mukus sekresyonunun artmasına yol açarak hastada nefes darlığı, hırıltı ve öksürük gibi semptomlar oluşturur.

Hava Yolu İnflamasyonu: İnterlökin-4, interlökin-5 ve interlökin-13 gibi T2 sitokinleri aracılığıyla eozinofil ve mast hücresi aktivasyonu.
Bronkokonstrüksiyon: Hızlı etkili β₂-agonistler tarafından reversibl olarak düzeltilen düz kas spazmı.
Mukus Hipersekresyonu: Goblet hücre proliferasyonu ve mukus bezlerinin artışı ile hava yollarının tıkanma riski.
Hava Yolu Remodelling: Uzun süreli inflamasyonla epitel hasarı, subepitelial fibrozis ve düz kas kalınlaşması.

2. Tanı ve Evreleme

Astım tanısı, klinik öykü, fizik muayene ve solunum fonksiyon testleri (SFT) sonuçlarının birlikte değerlendirilmesi ile konur. Aşağıdaki parametreler astımın tanı ve şiddet derecesinin belirlenmesinde kullanılır:

Spirometri: FEV₁/FVC oranının yaşa göre %70’in altına düşmesi astım tanısını destekler. Bronkodilatör uygulaması sonrası FEV₁’in ≥12% ve ≥200 mL artışı reversibiliteyi gösterir.
Pikovaat Akım Ölcumu (PEF): Günlük değişkenlik değerlendirilmesi (≥20% dalgalanma atipik astımı işaret edebilir).
Metakolin Bronş Provokasyon Testi: Hiperreaktivite varlığında düşük doz metakoline yanıt FEV₁ düşüşü ile ortaya çıkar.
Allerji Testleri: Prick veya spesifik IgE ölçümü ile alerjik astıma yönelik duyarlılık saptanması.

Astım şiddeti ve kontrol derecesi; semptom sıklığı, gece semptomları, alevlenme sayısı, PEF/FEV₁ değerleri ve günlük yaşam aktivite bozukluğuna göre hafif, orta ve şiddetli evrelerde sınıflandırılır.

3. Farmakolojik Yönetim

Astım tedavisinde temel amaç, semptom kontrolünü sağlamak, alevlenmeleri önlemek ve yaşam kalitesini korumaktır. İlaçlar, kontrol edici (uzun dönem) ve semptom giderici (kurtarıcı) olarak iki ana grupta toplanır:

3.1. Kontrol Edici İlaçlar

İnhaler Kortikosteroidler (ICS): Temel antiinflamatuvar ajanlar; düşük, orta veya yüksek dozlarda uzun dönem düzenli kullanılır.
Uzun Etkili β₂-Agonistler (LABA): Formoterol, salmeterol; ICS ile kombine edilerek kontrolü artırır.
Leukotrien Reseptör Antagonistleri (LTRA): Montelukast, zafirlukast; özellikle eşlik eden alerjik rinit ve eozinofilik astımda etkilidir.
Tiotropiyum (LAMA): Uzun etkili muskarinik antagonist; orta ve şiddetli astımda ICS+LABA’ya ek doz olarak önerilir.
Biolojik Ajanlar: Omalizumab (anti-IgE), mepolizumab ve benralizumab (anti-IL-5), dupilumab (anti-IL-4Rα) gibi T2 yüksek astımı hedefleyen biyolojik tedaviler.

3.2. Semptom Giderici (Kurtarıcı) İlaçlar

Kısa Etkili β₂-Agonistler (SABA): Salbutamol, fenoterol; ihtiyaç anında hızlı bronkodilatasyon sağlar.
Kombine İnhaler Kurbağalar: Formoterol içeren kontrollü salınımlı preparatlar, hem kısa hem uzun etkili bronkodilatör etkisi sunar.

4. Non-Farmakolojik Yaklaşımlar

Tetikleyici Kaçınma: Sigara dumanı, toz akarları, küf, hayvan tüyü, polen ve hava kirliliği gibi çevresel faktörlerden uzak durma.
Solunum Egzersizleri: Diyafragmatik solunum ve pursed-lip solunum teknikleri nefes darlığını azaltır.
Pulmoner Rehabilitasyon: Egzersiz eğitimi, solunum teknikleri ve eğitim ile fonksiyonel kapasite artırılır.
Beslenme Düzenlemesi: Obezite kontrolü ve antiinflamatuvar beslenme (omega-3, antioksidan zengini gıdalar) semptomları hafifletebilir.
Psikososyal Destek: Stres yönetimi, terapi ve destek grupları atak sıklığını düşürmede yardımcı olabilir.

5. Hasta Eğitimi ve Kendi Kendine Yönetim

Astım kontrolü, hastanın hastalığını tanıması ve ilaçlarını doğru kullanması ile doğrudan ilişkilidir. Eğitim programlarında şunlar öğretilmelidir:

Astım eylem planı hazırlama ve semptomlara göre doz ayarlama.
İnhaler teknik eğitimi: Spacer kullanımı, doğru nefes alma ve tutma.
PEF takibi ve günlük semptom kaydı ile kontrol düzeyinin izlenmesi.
Alevlenme erken uyarı bulguları ve acil başvuru kriterleri.
Yaşam tarzı önerilerine uyum; egzersiz, beslenme, alerjen kaçınma.

6. Alevlenme (Atak) Yönetimi

Astım alevlenmeleri, hastalığın kontrol dışı dönemlerini ifade eder ve hastaneye yatış veya acil servise başvuru gerektirebilir. Yönetimde şu adımlar izlenir:

SABA yüksek doz: 4–10 puf, her 20 dakika bir, ilk saat içinde 3 kez.
Oral kortikosteroid: Prednizon 40–50 mg/gün, 5–7 gün (tok karnına).
İnhalasyon yolu ile ipratropium: Ek bronkodilatör etkisi için.
Oksijen tedavisi: SpO₂ %92–95 aralığında hedeflenir.
Hastaneye yatış kriterleri: SpO₂ <92%, artan solunum sayısı, mental durum bozulması.

7. Komorbiditeler ve Özel Durumlar

Alerjik Rinit ve Sinüzit: Eşlik eden üst solunum yolu inflamasyonu kontrolü atakları azaltır.
Obezite: Vücut ağırlığı azaltıldığında hava yolu direnci düşer ve semptomlar hafifler.
Gastroözofageal Reflü: Reflü tedavisi, astım alevlenmelerini azaltabilir.
Obstruktif Uyku Apnesi: Uyku dönemi solunum bozuklukları semptom kontrolünü olumsuz etkiler.
Psikiyatrik Bozukluklar: Depresyon ve anksiyete tedavileri hastalık uyumunu artırır.

8. Güncel ve İleri Tedavi Seçenekleri

Targeted Biologics: Dupilumab, tezepelumab gibi yeni kuşak antisitokin ajanları, T2 yüksek astım profiline sahip hastalarda etkin.
Monoklonal Antikor Kombinasyonları: Anti-IgE ve anti-IL-5/5R ajanlarının kombine kullanımı araştırma aşamasında.
Akıllı İnhaler Teknolojileri: Kullanım verilerini telemetri ile izleyen ve hasta uyumunu artıran cihazlar.
Yapay Zeka Destekli Yönetim: Semptom ve PEF verilerini analiz ederek tedavi rehberi öneren dijital platformlar.

9. Düzenli İzlem ve Takip Protokolleri

Yıllık Spirometri: Hava akım sınırlamasının progresyonunun takibi.
PEF Günlüğü: Günlük en yüksek ve en düşük pik akım kayıtları.
Kontrol Derecesi Değerlendirmesi: GINA kontrol soruları ile semptom ve kurtarıcı ilaç kullanım sıklığı.
Alevlenme Öyküsü: Yılda birden fazla atak varlığı, biyolojik tedavi adayı olabilir.
Komorbidite Tarama: Rinit, reflü, uyku bozukluğu ve psikiyatrik durumların değerlendirilmesi.

10. Sonuç

Astım, kronik ve dalgalı seyirli bir hastalık olarak kişiye özelleştirilmiş çoklu yaklaşım gerektirir. Erken tanı, inhaler tedavilere uyum, tetikleyici kaçınma ve hasta eğitimi; kontrol düzeyini yükselterek atak sıklığını azaltır. İleri evre ve biyolojik tedavi adayı hastalarda yeni kuşak antisitokin ajanları umut vadederken, dijital sağlık teknolojileri de hastanın kendi kendine yönetimini kolaylaştırmaktadır. Sağlık Ağı olarak bizler, astımda güncel bilimsel gelişmeleri ve en iyi uygulama rehberlerini sizlere aktarmaya devam edeceğiz.