Formamda Kan Var

Formamda kan var yüreğimde sızı..

İşini yaparken hayata veda etti birçok sağlık çalışanı..

Ölümüne gittiğini bilmeden sabahın erken saatlerinde gitmişti işine ne çok severek okumuştu okulunu , yemin etmişti “iyilik halini”  koruyacağına, “sağlığın devamlılığını” sağlayacağına .. Sırasını beklemeden muayene olmak isteyen hastasına da , hasta yanında olmadan ilaç yazdırmak isteyen vatandaşa da sabır göstermişti bıkmadan .. Bilemedi sağlık çalışanı İşini hakkıyla yaptığı için öldürüleceğini.. çok sevdiği eşine,  ailesine bir daha gidemeyeceğini belki günlerce uzak kalmıştı.. belki  sarılıp öpemedi yavrusunu.. belki son  hikayesini okuyamadı oğluna kızına .. hikayenin büyüğünü yazmak için hastane koridorları onu beklerdi .. bilemezdi nerden bilsindi iyileştirmek için uzattığı elini bir daha kullanmayacağını aklına gelmezdi çünkü hastasının onu vuracağı.. insan kendisine yardım edene saygı duymaz mıydı? Gecesini gündüzüne katarak sağlık dağıtıyordu karşılığı ölüm mü olmalıydı? ..

“Beni Türk Hekimlerine Emanet Ediniz” demişti ulu önder Atatürk.. Emanet dediği CAN’dı , sağlıktı.. sıhhatti.. Emanete sahip çıkılıyor atam içimizde yok kin , düşmanlık bir gram.. Bedenen var olsaydın suan hekimleri de sağlık çalışanlarını da emanet ederdin güzel yürekli insanlara..

Bitsin istiyorum bu kin bu nefret.. Hayatını kaybeden meslektaşlarıma diliyorum rahmet daha güzel bir yerde güzel işler yapmak için buluşacağız elbet..

Formamda kan var kulağımda annesini- babasını kaybeden çocuğun ağlaması..

İçimde sevgi var istiyorum ölmesin hiç bir personel sağlık çalışanı.. Dünyaya yetecek gücüm var aransın öldürülen sağlık çalışanlarının hakkı..

Formamda kan var masamda kaşem, belki bir daha  kullanamayacağım stetoskopum size emanet..

 Formamda kan var korkusuzca yaşayacağım bir  hayatım yok ..

FORMAMDA KAN VAR YÜREĞİMDE ÖLDÜRÜLMENİN ACISI..