Yaklaşık 3 yıl önce kalp yetmezliği teşhisi konulan ve yaşaması için kalp nakli olması gereken 49 yaşındaki Hasan Koç, kadavradan kalp bulunamayınca elinde taşıdığı yapay kalp ile hayata tutundu.
Sivas’ın Şarkışla ilçesinde yaşayan 49 yaşındaki Hasan Koç, yaklaşık 3 yıldır elinde taşıdığı kalbiyle hayatını idame ettirmeye çalışıyor. Koç’un hayatının dönüm noktası, 2010 yılında geçirdiği kalp kriziyle başlayan kalp yetmezliği oldu. Kalp-Damar Cerrahisi Servisi’nde tedavi görmeye başlayan Koç’un yaşaması için kalp nakli olması gerektiği belirtildi. Sağlık Bakanlığı‘nın ulusal bekleme listesine kaydolan Koç için 5 yıldır kadavralardan kalp bulunamadı. Doktorların yaşaması için kalp nakli olması gerektiğini söylediği Koç’a yapay kalp önerildi. 2020 yılında gerçekleştirilen operasyonun ardından yapay kalp takılan Koç yeniden hayat buldu. Koç, yapay kalbini çantada yanında taşıyor.
“Elimde kalbimle geziyorum”
Koç, yapay kalple geçen yaklaşık 3 yılını anlatarak, “Sabah kalkıyorum kahvaltı yapıyorum ve dışarı çıkıyorum. Arkadaşlarımla sohbet ediyorum, eş dost görüyorum. Bu süreçte hem sporumu yapıyorum hem de insanlarla iç içe olmaya çalışıyorum böylece kendimi daha rahat ve daha huzurlu hissediyorum.
En büyük korkum cihazın şarjının bitmesi veya cihazın herhangi bir arızaya geçmesi. Çantamda iki adet batarya var bunlar sürekli şarj halinde 14 ila 16 saat arasında sürekli değişim yapılması gerekiyor. Şu anki süreçte bataryanın bitmiş olması veya dışarda fazla kalırım da batarya biter korkusu çok oluyor. Bu yüzden dışarıda da çok fazla kalamıyorum. Bu cihaz üç yıldır benimle birlikte artık hayatımız beraber oldu. Duş alırken duş bandı ile bölgeyi kapatıyorum cihazın da farklı bir duş çantası var ona koyuyorum ve duşumu bu şekilde alıyorum” şeklinde konuştu.
En büyük korkusu kapkaççılar
Koç, en çok kapkaççılardan ve cihazın kablosuna takılabilecek insanlardan korktuğunu belirterek, “Bu çantayı para çantası zanneden yan kesicilere kaptırma ihtimali var. Kalabalık bir ortamda bu kabloya takılıp çekerler kalbim yerinden çıkar diye korkuyorum. Kendi çevrem engelli olduğumu bildikleri için daha dikkatli oluyor her alanda öncelik veriyorlar. Görünce şaşıranlar da oluyor nasıl yaşıyorsun zor olmuyor mu diye soranlar oluyor. Benim hissettiğim tek şey nefes alıyorum, hayattayım bugünüme şükür. Ben otuz iki yıl sigara içtim otuz iki yıl sonra artık ben sigarayı değil sigara beni bıraktı. Gençlerimize sigara içmemelerini, sigaradan uzak durmalarını ve altı ayda bir kez de olsa kendilerini kontrol ettirmelerini tavsiye ederim” diye konuştu.